INFO

 foto: UNS Press centar

Danas se navršava 23 godine od prvog organizovanog,masovnog kidnapovanja kosmetskih Srba,kada su 22.juna 1998.iz fabričkog kruga ugljenokopa "Belaćevac" albanski UČK teroristi prisilno odveli osmoricu belaćevačkih radnika.Njihova imena se još uvek nalaze na listi nestalih Srba,čija sudbina je i dalje nerazjašnjena.

Prvo organizovano kidnapovanje srpskih civila na Kosovu i Metohiji od strane albanskih terorista,dogodilo se 14. maja 1998.godine.Kidnapovan je Žarko Spasić iz Sibovca,vozač u rudniku „Belaćevac“.

I dok se tražilo,zahtevalo i apelovalo da se Žarko Spasić oslobodi i pusti,da se vrati svojoj porodici,već 22.juna počinju organizovana masovna kidnapovanja nedužnih srpskih civila.Usledilo je kidnapovanje osmorice belaćevačkih radnika,prilikom dolaska na posao,na obodu ugljenokopa.Sa njima je kidnapovan i Božidar Lempić iz Gojbulje kod Vučitrna,koji nije bio radnik EPS-a,ali se slučajno našao sa drugovima na putu za “Belaćevac”.

Toga dana su kidnapovani:Dragan (Mileta) Vukmirović iz Miloševa,rođen 4.januara 1958.godine;Zoran (Miroslava) Adžančić iz Miloševa,rođen 12. oktobra 1968. godine; Filip (Trifka) Gojković iz Kosova Polja, rođen 14. januara.1952. u Ajvaliji;Dušan (Spire) Adžančić iz Raskova,rođen 3.juna.1942.godine;Miroslav (Svetislava) Trifunović iz Vučitrna,rođen 5.juna 1955.godine;Marjan (Milana) Buha iz Prištine,rođen 18.januara 1948.godine; Pera (Velibora) Adžančić iz Raskova,rođen 13.oktobra 1970.godine i Srboljub (Ljubiše) Savić iz Gojbulje,rođen 19.juna 1971.godine.

Članovi porodica kidnapovanih radnika "Belaćevca",od predstavnika republičkih institucija,organa i organizacija i civilnog sektora koji se bave pitanjima nestalih i kršenjima ljudskih prava i dalje traže odgovore,nadajući se da će slučaj konačno biti rasvetljen.